Jerzy Surdel (ur. w 1935 roku) - alpinista, reżyser filmowy i telewizyjny, operator ekstremalny, autor artykułów w prasie krajowej, ceniony znawca filmu górskiego.  

Działalność filmową w znacznej części związał z górami. Nakręcił m.in. trylogię taternicką: Dwóch (1967), Odwrót (1968) i Akcję (1972), a także film fabularny o tematyce tatrzańskiej Okupienie. W latach 1962–1965 wykładał realizację telewizyjną i fotografię w Instytucie Filmu i Telewizji w Algierze. Jako filmowiec i alpinista brał udział w ekspedycjach do Etiopii (1968) i na Mount Everest (1971).

Podczas tej ostatniej był pierwszym Polakiem wspinającym się na najwyższy szczyt Ziemi (uzyskał wówczas polski rekord wysokości, docierając na wysokość ok. 8000 m). Uczestniczył też w wyprawach na Lhotse (1974), do Wenezueli (1976), do Nowej Gwinei i wysp Pacyfiku (1979), Meksyku (1980), na Aconcaguę (1982) oraz do Arktyki (1995) i na Antarktydę (1996 i 1997). Był na biegunie północnym i południowym (dwukrotnie).

W 1974 r. podczas wyprawy na Lhotse zdołał sfilmować ślady stóp przypisywane yeti. Sfilmowany odcinek śladów to jedyne tego typu nagranie filmowe.

Od 1999 roku przewodniczący kapituły przyznającej międzynarodowe nagrody „Explorers” podczas Explorers Festival w Łodzi. W 2004 roku jego film Odwrót zdobył Grand Prix prestiżowego Banff Mountain Film Festival. W roku 2005 jako jedyny Polak został uhonorowany nagrodą Camera Extreme. Juror międzynarodowych festiwali filmowych w Polsce, we Włoszech, Francji, w Szwajcarii, Niemczech i Bułgarii.